De Eje Cafetero

De Eje Cafetero is de grootste koffie producerende regio van Colombia. Het landschap wordt gekenmerkt door diep ingesneden rivieren, steile hellingen met koffie plantages en fincas cafeteras (koffie boerderijen). De belangrijkste steden zijn Armenia, Pereira en Manizales. Deze steden zijn met elkaar verbonden door de Autopista del Cafe, een moderne vierbaans autosnelweg die zich via spectaculaire bruggen en viaducten omhoog en omlaag slingert van Armenia via Pereira naar Manizales. Naast deze autopista is er nog een weg om van Pereira naar Manizales te gaan. Deze weg via het plaatsje Chinchina biedt een mooie lange niet al te lastige klim door het karakteristieke landschap van de Eje Cafetero. In de volgende video wordt de klim afgedaald, dus van Manizales naar Chinchina. De video geeft een goede indruk van de omgeving en van het weer in Manizales in de regentijd. 

Landschap van de Eje Cafetero

De klim begint buiten Chinchina bij de brug over de Rio Chinchina. De eerste paar kilometer loopt de weg parallel aan de rivier. Het stijgingspercentage neemt langzaam toe. Bij de vereda La Violeta verlaat je tijdelijk het dal van de Rio Chinchina en wordt het een stuk lastiger. Wanneer je links in het dal kijkt, zie je de koffie plantages en de fincas liggen. Het stijgingspercentage ligt rond de 7%. Langzaam buigt de weg naar rechts en wordt het minder steil. Je bent nu bijna bij La Siria (Alto del Naranjo). Hier fiets je over een smalle bergrug tussen twee dalen. Om te voorkomen dat de weg door erosie in de diepte verdwijnt is de linkerkant van de bergrug in beton gegoten. 

Van Chinchina tot La Uribe

Profiel Chinchina - Manizales

Na nog 1 km volgt er een korte steile afdaling. De volgende 6 km zijn niet al te moeilijk. Bij de vereda El Tablazo is het zelfs een kilometer bijna vlak. Vanaf hier zie je Manizales in de verte al liggen. Bij Estación Uribe, waar je de Autopista del Cafe kruist, begint het steilste stuk van de klim. Je fietst nu een over een brede vierbaansweg omhoog richting Manizales. De eerste kilometer is het stijgingspercentage boven de 10%. Als je aan je de Plaza de Toros passeert neemt het percentage af en is het ergste voorbij. Bij het Parque Olaya ben je boven. Je hebt nu drie mogelijkheden, de carrera 23 in (de belangrijkste winkelstraat van Manizales) richting de Plaza Bolivar met de kathedraal, afdalen over de Avenida Santander richting de oostkant van Manizales of verder omhoog richting het uitzichtspunt in Chipre. 

Kathedraal van Manizales

Manizales

Manizales is een moderne middelgrote stad op de westelijke flank van de Cordillera Central. Het is één van de belangrijkste steden in de zogenaamde Zona Cafetera (koffie zone). Manizales ligt op een plateau op een hoogte van 2100 meter. Dit plateau wordt in het noorden begrenst door het dal van de Rio Olivares en in het zuiden door het dal van de Rio Chinchina. Als je vanuit het westen aan komt vliegen zie pas goed hoe mooi Manizales ligt en hoe de wijken van Manizales vanaf het plateau afdalen richting de rivier. Het vliegveld van Manizales (La Nubia) ligt ten zuid-oosten van Manizales in het dal van de Rio Chinchina. Het is omgeven door bergen waardoor er alleen overdag, bij goed zicht geland kan worden. In de regentijd is het vaak gesloten en daarom wordt er nu in Palestina (op ongeveer 30 minuten rijden) een nieuw vliegveld ontwikkeld, het Aeropuerto del Cafe.

In het westen wordt Manizales begrensd door een steile klif van de Romeral breukzone. In het westen ligt ook de wijk Chipre met het mooiste uitzichtspunt van Manizales. 

Uitzichtstoren in Chipre

In het westen in de diepte zie je de vruchtbare dalen met koffieplantages, tropische vegetatie en fincas (koffieboerderijen) terwijl je in het westen de Andiene bossen en hoger de met sneeuw bedekte Nevado del Ruiz ziet.

Manizales met de Nevado del Ruiz

De meeste kans om de Nevado del Ruiz te zien heb je 's ochtends vroeg of tegen het einde van de dag als het 's middags flink geregend heeft.

Blik op de Nevado del Ruiz vanuit Manizales in de vroege ochtend

Aan de zuidkant van Manizales door het dal van de Rio Chinchina loopt de doorgaande weg van.Medellin naar Bogotá. Aan deze weg ligt ook de nieuwe Terminal de Transporte (busstation) van Manizales. Sinds 2010 is het mogelijk om per Cable-Aereo (kabelbaan) van de Terminal naar het centrum te gaan. Dit gaat een stuk sneller en comfortabeler dan met een auto, buseta of fiets.

Cable-Aereo met cerro Sancancio op de achtegrond

Cable-Aereo met Villamaria op de achtergrond

Op de fiets heb je verschillende mogelijkheden om in Manizales te komen. De doorgaande wegen omhoog naar het centrum zijn goed te doen maar de wegen door de barrios (wijken) zijn vaak zo steil dat fietsen nauwelijks mogelijk is.

Te steil om te fietsen?

De volgende video geeft een aardig beeld van de wegen en de wijken in Manizales. 

Een vervelend klimmetje op de Panamericana

Manizales is een prima standplaats vanwege de mogelijkheden in en om de stad en de mogelijkheden in de omgeving. Ten oosten van Manizales kan je verder omhoog richting de Paramo de Letras (3700 meter) en op de mountainbike zelfs tot de voet van de Nevado del Ruiz vulkaan op een hoogte van 4800 meter. Ten westen van Manizales kan je afdalen richting Chinchina of La Rochela tot in het dal van de Rio Cauca op een hoogte van ongeveer 1000 meter.

Van San Agustin naar Obando

Obando is een plaatsje ten noorden van San Agustin. Het is bekend vanwege de ondergrondse graftombes. Om er te komen moet je door de kloof van de Rio Magdalena. het is een mooie maar zware tocht waar je een mountainbike voor nodig hebt omdat de weg slechts gedeeltelijk geasfalteerd is. Bovendien is het asfalt niet van al te beste kwaliteit.

Rio Magdalena kloof

In San Agustin neem je de weg richting de Rio Magdalena. De eerste kilometer gaat steil omhoog. Dan kom je op een plateau en gaat het op en af. Je komt langs de afslagen naar de archeologische sites La Chakira en La Pelota. In theorie zijn deze sites per fiets te bereiken maar in de praktijk gaan de meeste toeristen per paard of lopend. Bij La Chakira zijn afbeeldingen van dieren en andere figuren in de rotsen gehouwen en bij La Pelota vind je de enige gekleurde beelden.

La Chakira

La Pelota

Na een kleine 10 km ben je bij de kloof aangekomen en begint de afdaling. Hier houdt ook het asfalt op. De afdaling is niet geasfalteerd en steil en voorzichtigheid is geboden. Vlak voor je beneden bent, bij de brug over rivier is de weg weer even geasfalteerd. Een paar honderd meter na de brug is de afslag naar El Estrecho, een versmalling is de rivier waarbij de breedte afneemt tot een paar meter. Na de afslag begint het lastigste stuk van de klim. Het asfalt houdt opnieuw op en je krijgt een paar steile haarspeldbochten achter elkaar. Daarna wordt het even wat minder steil. Na ongeveer een kilometer krijg je een lang recht stuk van 18%. Na anderhalve kilometer is het ergste voorbij. Maar het stijgingspercentage blijft toch nog ruim 7% tot Obando.

El Estrecho - Obando

Er zijn twee wegen om terug te gaan. Je kan doorrijden en een grote lus maken waarbij je uiteindelijk uitkomt op de weg van Pitalito naar San Agustin aan de voet van de klim naar San Agustin of je gaat dezelfde weg terug. De klim terug is iets minder steil maar bijna net zo lastig; 2 kilometer van bijna 11% met het steilste stuk aan het eind. Als je boven bent, kan je rustig terugfietsen naar San Agustin en genieten van de omgeving.

El Estrecho - San Agustin

Je kan de track naspelen op GarminConnect. Het profiel van de gehele route is hieronder te zien:

Profiel van San Agustin naar Obanda via Rio Magdalena kloof